Micro MotoGP to ciekawa kategoria wyścigów motocyklowych, która wbrew pozorom nie jest dedykowana najmłodszym. Choć na pierwszy rzut oka może wyglądać dość groteskowo, to absolutnie nie ma tutaj nic śmiesznego! Sprawdź, czym są wyścigi mini jednośladów!
Podobnie jak gokarty, pierwsze mini biki zostały zbudowane przez entuzjastów z części znalezionych w garażach. Warto zauważyć, że po raz pierwszy używano ich w wyścigach drag racing w latach pięćdziesiątych XX wieku. Czuły się tam jak ryba w wodzie, ponieważ pozwalały nadzwyczaj dobrze manewrować na wąskich drogach. Liczyły się także kompaktowe gabaryty – mini bike zajmuje tyle miejsca, co mały rower w przyczepce lub z tyłu pickupa.
Właściciele mini bików chętnie udawali się na niezobowiązujące miejskie przejażdżki, jednak wielu dzieciom spodobał się pomysł posiadania mini roweru, a amatorzy zaczęli tworzyć własne projekty – to wystarczyło, by lawina ruszyła. W czerwcu 1967 roku Popular Mechanics opublikował artykuł z planami, według których potrzebny był tylko silnik do kosiarki i spawarka! Od teraz każdy mógł sobie pozwolić na własny jednoślad, który podbijał Amerykę wzdłuż i wszerz.
Z czasem, dzięki wyobraźni fanów mikro jednośladów – wyodrębniły się osobne typy tych maszyn. Jakie dokładnie?
To właśnie ten rodzaj mini motocykli jest głównym tematem tego artykułu. Pocket bike wyglądają bardzo podobnie do ścigacza i wykorzystywane są do jazdy na torach gokartowych. Zazwyczaj ich wysokość wynosi 50 cm a długość rzadko kiedy przekracza metr. Za jednostkę napędową zwykle służą dwusuwowe silniki o pojemności 30-50 ccm i generujące moc rzędu 4,5-6 koni mechanicznych. Prędkość maksymalna mieści się w przedziale 30 do 64 km/h.
Warto zaznaczyć, że pockety produkowane są także z benzynowymi silnikami czterosuwowymi i w wersjach elektrycznych. Modele czterosuwowe o pojemności 110 ccm nazywane są Super Pocketami. Do typowych modeli pocketów należą – X7, X15, X18, X19 i X22. Popularność tego typu mini-motocykli wzrosła wraz z dostępnością tanich pocketów importowanych z Chin – fenomen znany z wielu dziedzin przemysłu.
Wspomniane wcześniej Super pockety są bardzo podobne do zwykłych pocketów, jednak charakteryzuje je większa wysokość. Chociaż wciąż są mniejsze od tradycyjnych motocykli, ich siedzenia są wyższe o około 30 do 60 centymetrów w porównaniu z pierwowzorem.
Czym są napędzane? Silnikami dwusuwowymi o pojemności zaczynającej się od 47 do 110 ccm w silnikach czterosuwowych. Ten rodzaj mini ścigaczy pozwala osiągnąć zawrotną prędkość rzędu 100 kilometrów na godzinę! Analogicznie, większość Super Pocketów jest produkcji chińskiej, a za motor napędowy służą silniki Hondy lub ich wierne kopie.
Pit bike to nic innego jak miniaturowa wersja crossów, które używane są do jazdy w offroadzie. Ich specyfikacje techniczne są zbliżone do tradycyjnych pocketów. Pit biki zyskują fanów wśród miłośników motocrossu, jako rekreacyjne zabawki do przejażdżek po treningu.
I w końcu rodzaj mini jednośladów, który poza walorami estetycznymi nie znajduje wielkiego zastosowania w sportach motorowych. Trzeba przyznać jednak, że to właśnie choppery najbardziej wyróżniają się spośród mini motocykli – trudno nie zwrócić uwagi na miniaturową wersję Harley-Davidsona. Z pewnością na widok tak drapieżnej maszyny trudno się nie uśmiechnąć.
Jeśli chodzi o mini jednoślady i sporty motorowe, to największą rolę odgrywają tutaj Pockety i Super Pockety, które wykorzystywane są w seriach wyścigów na torach gokartowych. To świetna zabawa połączona z nutką rywalizacji i groteską, która odpłaca za wszelkie trudy. Z kolei pit biki to motocykle używane głównie przez młodszych adeptów motocrossowych, którzy planują karierę. Mała moc i gabaryty pozwalają na bardziej komfortowe korzystanie z motocykla.
(fot. pixabay.com)
